یه روز دوستی از من پرسید تو به زندگی چطور نگاه می کنی یا تعریفت از زندگی چیه ؟
هر چند در ابتدا یک سوال ساده و کلیشه ای به نظر می رسه اما به این راحتی هم نمیشه بهش پاسخ داد شاید یه چیزهایی تو ذهنمون باشه اما خیلی ساده هم نمیشه جمله بندیش کرد و پاسخ داد . یه علتش می تونه این باشه که خیلیهامون تصور روشنی از خودمون تو ذهنمون نداریم . شاید خیلی از جمله ها یا شعرها را خونده باشیم که با نگاهشون به زندگی موافق باشیم اما این همه اون چیزی نیست که ما باورش داریم ، طریقه زندگی کردن ماست که نشون می ده چه چیزهایی را واقعا باور داریم و چه چیزهایی را ادعا می کنیم که قبولشون داریم مثلا همه ما قبول داریم که صداقت چیز خوبیه ولی زمانی برای ما تبدیل به باور میشه و زندگیمون بر او استوار میشه که بهش عمل کنیم و هیچگاه و هیچنوع دروغ نگیم. بگذریم به هر حال از نظر من زندگی فرصتیست بدون تکرار و بی بازگشت که به انسان داده شده برای محک تواناییهاش و برای آموزش مهارتها و برای کامل شدن . زندگی فرصتیست برای اینکه انسان اون قابلیتهایی را که نیاز داره پیدا کنه و آماده بشه برای فرصت بعد یا برای دنیای بعد نمیدونم نمی خوام وارد بعدش بشم فکر می کنم اگه به همین دنیا هم محدودش کنیم هرچند که خیلی غیر منطقی و پوچ به نظر می رسه به هر حال بازم یه فرصته بعضی ها تعبیرشون از استفاده از این فرصت تلاش برای پیشرفت مادی و رفاه و آرامش جسمه بعضی ها هم تعبیرشون پیشرفت معنوی و آرامش روح و کامل شدن اونه. البته به نظر من برای داشتن یک زندگی خوب هر دوشون در کنار هم لازمند .
زندگی آمیزه ایست زیبا از تضادها و تناقض ها آمیزه ایست از رنج و شادی از زشتی و زیبایی و فقر و بی نیازی و هزاران تضاد دیگه و شاید همین تضادهاست که زیباش کرده و دوستداشتنیش.
زندگی را میشه خیلی ساده تعریفش کرد مثل تعبیر سهراب سپهری که می گه:"زندگی شستن یک بشقاب است" میشه پیچیده ترش کرد و تعابیر فلسفی هم بهش اضافه کرد. به هرحال زندگی را ساده بگیریم یا سخت می گذره و مهم اینه که چقدر از این فرصتی که خدا بهمون هدیه کرده استفاده کردیم.
یه تعریف دیگه ای که من از زندگی دارم اینه که زندگی یه سفره شاید خیلی برای مسافر شدن و آمدن توی مسیرمختار نبویم اما حالا مختاریم تو راه زندگیمون تو روش زندگیمون تو انتخاب مقصدمون میتونیم یه راه صاف و هموار و بی دردسر را انتخاب کنیم یا می تونیم تو یه جاده ناهموار و پر از دست انداز بیافتیم وبریم به هر حال انتخاب با ماست البته این سفرم مثل هر سفر دیگه ای احتیاجات خاص خودشو داره که مهمترینشون از نظر من عشقه عشق به خوبی و عشق به زیبایی عشق به کامل شدن عشق به یکدیگر و نهایتا عشق به خدا به نظر من تنها وجود همین عشقه که نمی ذاره زندگیمون گرفتار عادت یا تکرار بشه و کمکون میکنه تا ته خط بریم . یکی دیگشم شاید پیدا کردن یه همسفر خوب باشه نمیدونم شاید .... حالا شما دوستای عزیز بگید تعریفتون از زندگی چیه ؟
سلام..
خوندم و استفاده کردم...اما سئوال آخر کار سخت کرد.میدونین در هر مقطعی از زندگی,زندگی یه جور تعریف می شه.ولی کلا تعادل برقرار کردن بین عقل و دل میشه زندگی....
متن شامل دو تا موضوع بود زندگی و عشق که هرکدومشون جداگونه جای نظردادن داره و چون از زندگی شروع کردی و بعد به عشق پرداختی من به همون زندگی می پردازم.
من میگم بزرگترین موهبتی که نسیم آدم شده زندگیه.و اساسا بسیار زیبا و ارزشمنده مگر اینکه آدم با ندانم کاری خودش رو توشرایط بدی قرار بده که بعد احساس کنه زندکی سخت و هجو. توی متنت یه جمله قشنگ گفتی اینکه "زندگی میگذرد چه ما سخت بگیریم چه آسون" توی این بازه زندگی اینقدر موضوع سرراه آدم هست که اگه تو یکیش باسختی مواجه شد بنظرم بهتره یه جاده دیگرو برگزینه و ادامه بده و اصلا به خودش فشار نیاره. دنیا خیلی بزرگ و باید از محدودیت ها خودمون رو خلاص کنیم وقدر لحظه به لحظه اون رو بدونیمو استفاده کنیم.مگه جندبارمتولدمیشیم که ازنوع شروع کنیم؟
زندگی زیباست ای زیبا پسند زنده اندیشان به زیبایی رسند
آنقدر زیباست این بی بازگشت کزبرایش می توان از جان گذشت.