بی خبری

 امروز صبح برایم این جمله توسط یکی از دوستان ارسال شد: 

"خبرت هست که از خوبی خود بی خبری ؟ به خدا خوبتر از خوبتری. "

بعضی از جمله ها در عین سادگی و کوتاهیشون یه دنیا حرف پشتشونه فقط کافیه یک کم عمیقتر راجع بهشون فکر کنیم اینم از همون جمله هاست . فکر می کنم این خبریه که خیلیامون ازش بی خبریم. از اینکه ما برای خوب بودن و خوبی کردن آفریده شده ایم از اینکه ما آفریده کسی هستیم که مجمع خوبی و لطف و خصایل نیکوست و حتما در وجود ما نیز این صفات را به ودیعه نهاده منتها به صورت بالقوه و رسالت ما اینه که بالفعلش کنیم و سعی کنیم خودمونو به خالقمون نزدیک و نزدیکتر کنیم اما خیلیامون انگار یادمون رفته ما آفریده کی هستیم برا همینم خوب بودن و خوبی کردنم هم یادمون رفته . اصلا این عمر کوتاه ما ارزش بد بودن وبدی کردنو داره ؟

"کسانی که بد را پسندیده اند   ندانم زخوبی چه بد دیده اند " 

اینم چند بیت از فریدون مشیری : 

من بر آنم که در این دنیا

    خوب بودن به خدا سهل ترین کار است

و نمی دانم

که چرا انسان تا این حد با خوبی بیگانه است

   و همین درد مرا سخت می آزارد...