دکتر علی شریعتی و عاشورا

 دکتر علی شریعتی : 

" روح های بزرگ را از دو جا می توان شناخت :  

یکی از نیاز بیش ترشان و یکی از دردهای بیش ترشان .

حسین درسی بزرگتر از شهادت دادو آن اینکه در برابر یزید

اگر می توانی بکش، واگر نمی توانی بمیر. " 

" در عجبم از مردمانی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی می کنند
 

و بر حسین می گریند که آزادانه زیست."  

" حسین (ع) بیشتر از آب تشنه لبیک بود
 

افسوس که بجای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادند
 

و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند."   

" چه هوشیارانه دگرگون کرده اند پیام حسین (ع) را و یاران بزرگ 

 و عزیز و جاویدش را، پیامى که خطاب به همه انسانهاست . . .

آنهایی که حسین (ع) را تنها گذاشتند و از حضور و شرکت و شهادت

غایب شدند، اینها همه با هم برابرند، هرسه یکی‌اند:

چه آنهایی که حسین (ع) را تنها گذاشتند تا ابزار دست یزید باشد

و مزدور او، و چه آنهایی که در هوای بهشت، به کنج خلوت عبادت

خزیدند و با فراغت و امنیت، حسین (ع) را تنها گذاشتند و از درد سر

حق و باطل کنار کشیدند و در گوشه محراب‌ها و زاویه خانه‌ها به

عبادت خدا پرداختند و چه آنهایی که مرعوب زور شدند و خاموش ماندند . . . 

اینها همه یکی هستند و با هم برابرند ."

" اگر در صحنه حق و باطل نباشی ، چه به نماز بایستی و    

چه به شراب بنشینی ، هر دو یکی است ."