داستان

تابه ات را بزرگترکن

دو نفر کنار دریاچه با قلاب ماهیگیری می کردند یکی از آنها ماهیگیری حرفه ای و بسیار با تجربه بود و دیگری فردی مبتدی و تازه کار  که با سگش به ماهیگیری آمده بود.

ماهیگیر حرفه ای هر وقت یک ماهی به قلابش گیر می کرد صرفنظر از اندازه اش آن را داخل سطلی پر از یخ می انداخت تا پایان روز آنها را به خانه ببرد .

اما ماهیگیر تازه کار که اتفاقا خیلی هم خوش شانس بود هروقت قلاب را به آب می انداخت ماهی بزرگی شکار می کرد . اما در مقابل چشمان حیرت زده ماهیگیر حرفه ای ماهی های بزرگ را جلوی سگش می انداخت تا بخورد و خودش فقط ماهی های کوچک را داخل سطل نگه می داشت !!

مدتی گذشت و سرانجام ماهیگیر حرفه ای طاقت نیاورد و از ماهیگیر تازه کار پرسید که چرا ماهی های بزرگ را هدر میدهد؟

ماهیگیر تازه کار آهی کشید و مانند عاقلان نگاهش را به آسمان دوخت و پاسخ داد:

" من هم حیفم می آید اما چه کنم که در آشپزخانه ام ماهی تابه کوچکی دارم که ماهی های بزرگ درآن جا نمی شوند .به همین خاطر مجبورم فقط ماهی های کوچک را با خود ببرم تا بتوانم آنها را در تابه ام سرخ کنم دلیلش فقط همین است "

به نظر شما آنها که فرصت های بزرگ را به دلیل نداشتن ظرفیت کافی  از دست می دهند و از میدان رقابت کنار می کشند تا بی کفایت ها و بی هنران حق آنها را به نفع خود مصادره کنند و بدون هیچ هنری از زندگی بهره جویند ، آیا این اشخاص فرصت سوز از ماهیگیر داستان ما چیزی کم دارند!!؟؟

ما باید به این که حق تک تک ما عالی ترین و بهترین شرایط زندگی است معتقد باشیم و از خالق هستی بخواهیم تا دلمان را به اندازه دنیا وسیع سازد تا بتوانیم به جرات بی نهایت دست یابیم .

                                                           به نقل ازمجله موفقیت